22

Είναι χρονιές/μέρες/στιγμές με όρεξη για στόχους, και άλλες που δημοσιεύσεις του στυλ “Tι στόχους να βάλετε για το 2022” τις βρίσκω απωθητικές. Βασικά για να είμαι ειλικρινής αυτό το στυλ διατύπωσης μου τη δίνει όπως και να ‘χει. Ίσως γιατί δεν πιστεύω ότι χρειάζεται κανείς να του πει κάποιος άλλος αν θα βάλει στόχους και ποιοι να είναι αυτοί. Ειδικά αν περιέχει τη λέξη “πρέπει”. Γιατί δεν “πρέπει”. Ούτε να νιώθουμε γιορτινά αν είναι γιορτές, ούτε να βάλουμε στόχους επειδή ημερολογιακά άλλαξε ο χρόνος, ούτε και να μην βάλουμε, κι ακόμη κι αν υπάρχουν δεν “πρέπει” να τους πετύχουμε. Γενικά. Ή σε κάποιο συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο. Αρκεί που προσπαθήσαμε. Κι αν δεν μας αρκεί, δεν θα σταματήσουμε ώσπου να τους πετύχουμε. Όχι γιατί πρέπει, αλλά γιατί είναι αυτό που θέλουμε.

Είναι ωραίο να είμαστε απλά όπως είμαστε και όπως νιώθουμε και έχουμε ανάγκη. Αν σε κάποιον δίνει χαρά και κίνητρο να βάλει στόχους για τη νέα χρονιά, αυτό είναι ok. Κάτι που δίνει χαρά σε κάποιον είναι λόγος να χαρούμε μαζί του. Όπως είναι ok κάθε τρόπος/διαφορετικότητα/διάθεση που μπορεί να έχει κάποιος.

Το ένα με το άλλο δεν διαφέρει. Ο τρόπος κάποιου δεν σημαίνει τίποτα για τον δικό μας-και αντίστροφα.

Οι στόχοι δεν είναι διαγωνισμοί. Και συνήθως είναι πολύ προσωπικοί, ποστάρονται ή όχι. So what? Ο καθένας ξέρει τον κόπο για να τους φτάσει. Και εδώ είναι ένα σημείο που κάτι μου λέει καταλαβαινόμαστε, καλησπέρα και καλή βραδιά γιατί είναι και βράδυ τώρα που ετοιμάζεται αυτό το ποστ.

Ό,τι βλέπουμε στα σόσιαλ είναι απλά ένα κομμάτι μιας πραγματικότητας που δεν γνωρίζουμε -ας το κρατήσουμε αυτό σαν γενική υπενθύμιση, για πάντα είναι μια χαρά.

Είναι όμορφο να χωράμε τους ανθρώπους και την αλήθεια τους όπως είναι, και όχι όπως είμαστε. Και ξεκινά από το να αποδεχόμαστε πρώτα τη δική μας αλήθεια. Και είναι μαγικό και φριχτά δύσκολο και υπέροχο και σε κολλά στο τοίχο και όλα αυτά μαζί και αξίζουν όλα.

Με στόχους ή όχι, ή όχι ακόμα ή με ίδιους με πριν, οτιδήποτε, εύχομαι να πετύχεις πράγματα που θες και ονειρεύεσαι. Να μην τα περιμένεις απλά, μόνα τους δεν θα συμβούν ποτέ. Να τα κυνηγήσεις ακόμη κι αν φοβάσαι, πολύ. Να έχεις πολλές φωτεινές μέρες. Πολλά υπέροχα ηλιοβασιλέματα σαν αυτό της φωτό. Να έχεις τη δύναμη και το κουράγιο για τις μέρες που δεν θα είναι τόσο φωτεινές. Να έχεις κοντά σου μόνο ανθρώπους που χαίρονται αυθεντικά με τη χαρά σου, σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο και σε ‘ξυπνάνε’. Να σε φροντίζεις συνολικά, όσο μπορείς. Να μην παγιδευτείς πουθενά. Καθόλου ή έστω όχι για πολύ, σε κανένα “πρέπει”, σε καμιά φωνή που δεν είναι δική σου αλλά είναι κάποιο τραύμα σου ή φωνή άλλου. Να είναι μια χρονιά που θα κοιτάξεις ψηλά και θα δεις πια, όπως το έχεις εσύ ανάγκη, πως ο ουρανός καθάρισε και κάτι αλλάζει-και είναι τόσο μα τόσο γαμάτο!

Χαρούμενο 2022 brave people xxx