The Eudemonia - Εύκολες Συνταγές | Blog

What's new?

Κέικ με ανθότυρο, μέλι και κανέλα

Κέικ με ανθότυρο, μέλι και κανέλα

Η γευστική ανακάλυψη του απρόσμενα φανταστικού συνδυασμού ‘τυρί με κάτι γλυκό’ συνήθως γίνεται σε κάποιο τραπέζωμα που κάποιος θα φέρει cheesecake. Εσύ είσαι ακόμα παιδί, και δεν έχεις καν ιδέα οτι ‘cheesecake’…

You're in a place of eudemonia.

Explore & Search:

Δόση ευδαιμονίας, στο inbox σου

HOW TO

Πώς το κάνουν αυτό;

Σπιτικό κεφίρ

Σπιτικό κεφίρ

Καραμελωμένα κρεμμύδια σε κόκκινο κρασί

Καραμελωμένα κρεμμύδια σε κόκκινο κρασί

The Eυ Talks

People, projects and products you'll love

The Eυ Talks ft. Σωκράτη Κυριακάκη, Fitness Coach

The Eυ Talks ft. Σωκράτη Κυριακάκη, Fitness Coach

The Eu Talks ft. Nikolaos Kalogeropoulos, fire scientist

The Eu Talks ft. Νικόλαος Καλογερόπουλος, PhD Wildfire Modelling

The Eu Τalks ft. Holistic way

The Eu Τalks ft. Eύα Αλευρά (Holistic way)

Blog

Inspire your journey, one s̷c̷r̷o̷l̷l̷ read at a time.

The Eudemonia - Εύκολες Συνταγές | Blog

άσκηση και σώμα

The Eudemonia - Εύκολες Συνταγές | Blog

The Eυ Talks ft. Σωκράτη Κυριακάκη, Fitness Coach

The Eυ Talks ft. Σωκράτη Κυριακάκη, Fitness Coach

Τα οφέλη της άσκησης στην ψυχική υγεία

Τα οφέλη της άσκησης στην ψυχική υγεία

Να μεγαλώνεις παραμένοντας νέος

Να μεγαλώνεις παραμένοντας νέος

Πίτες - Ζύμες

σκορδόψωμο

Σκορδόψωμο

Γλυκά

Μηλόπιτα με χουρμάδες και crumble

Μηλόπιτα με χουρμάδες και crumble

Social

Less waste. Less noise. More hugs, in many forms.

Less waste. Less noise. More hugs, in many forms.

[Disclaimer: Έχουμε φθινόπωρο, αλ

[Disclaimer: Έχουμε φθινόπωρο, αλλά αν μπορούνε το 2024 να συμβαίνουν ακόμα πράγματα που ανήκουν σε μεσαίωνα, πιστεύω μου επιτρέπεται και μένα ένας μίνι αναχρονισμός σε καλοκαίρι.]

Η γευστική ανακάλυψη του απρόσμενα φανταστικού συνδυασμού ‘τυρί με κάτι γλυκό’ συνήθως γίνεται σε κάποιο τραπέζωμα που κάποιος θα φέρει cheesecake. Εσύ είσαι ακόμα παιδί, και δεν έχεις καν ιδέα οτι ‘cheesecake’ θα πει ‘τυροκέικ’ και έτσι απλά δοκιμάζεις, ενώ πιο πιθανό είναι να μην πολυψηνόσουν. Επειδή και δεν πολυήξερες και αγγλικά και είναι υπέροχο, γίνεται ίσως από τα αγαπημένα σου γλυκά.

Ακόμα, ίσως κάτι καλοκαίρια σε νησιά, να είχες δει κάποιο τυρογλυκό με ανθότυρο ή μυζήθρα σε καταλόγους καφενείων και βιτρίνες ζαχαροπλαστείων. Κάπως κατάλαβες πως το τσιζκέικ όντως το είχες και στο χώριο σου.

Το ανθότυρο με μέλι και κανέλα το πρωτοδοκίμασα παιδί κάποιο καλοκαίρι στη Σαμοθράκη. Το σέρβιραν σε ένα μαγαζί κοντά στη Χώρα. Περνάγαμε από εκεί σχεδόν κάθε μέρα και κάναμε στάση για κατιτίς. Το "κατιτίς" συνήθως για μένα ήταν μια κρέπα σοκολάτα με μπισκότο- κλασικό εικονογραφημένο αγαπημένο.

Μπορεί το ανθότυρο με μέλι και κανέλα να μην είχε τη θέση της κρέπας στο μυαλό και την καρδιά μου, αλλά ήταν η γευστική αποκάλυψη της τότε σεζόν. Να περνάς το πιρούνι μέσα από τη φέτα ανθότυρο για να κόψεις κομμάτι, και να είναι σαν σύννεφο που στάζει νέκταρ και θεϊκό άρωμα. Γιατί όταν είσαι παιδί άλλωστε, όλα τα νιώθεις σε μια υπερβολή. Ή ίσως και στην αληθινή τους μαγεία.

Τα γλυκά με τυρί είναι στις τοπ προτιμήσεις μου – και δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται σε αναμνήσεις σαν αυτές, ή στην γοητευτικά απαλή τους γλυκάδα και ίσως ελαφροξινάδα (ή απλά στο ότι εχω γούστο; 🤷🏻‍♀️). Κανένα μυστήριο στο πώς ξεκινώντας από cheesecake, μυζηθρόμελα, λυχναράκια, και τάρτες με τυρί κρέμα μπορεί να βρεθείς να φτιάχνεις και – γιατί όχι – κέικ με ανθότυρο, μέλι και κανέλα.

Η συνταγή για κέικ ανθότυρο, μέλι και κανέλα, καθώς και όλες οι προαναφερθείσες, στο theeudemonia.com.

Staring out at the city skylights A marathon is go

Staring out at the city skylights
A marathon is going down the street
And we're all racing for our own reasons
And sometimes in the middle we all meet
On this long raid home
On this long race home
Into another fork in the road
That's where we decided to part
And no one said anything for hours
We were under the same familiar stars
On this long road home
On this long road home
And went out want to belong
To something more than
More than our soul
Cause you can't always
Do it alone
Sometimes you just need a
Need a little help
On this long way home

[🎶Marathon, Heartless Bastards]

Η δημιουργία είναι μια πρακτική να μαθαίνεις πότε είναι η στιγμή να αφήνεις κάτι ως έχει, χωρίς να προσπαθείς να το κάνεις πιο τέλειο, πιο ολοκληρωμένο, πιο διαφορετικό, πιο οτιδήποτε.

Ζούμε σε μια κοινωνία που έχει συνηθίσει στο κυνήγι, πιστεύοντας ότι πρέπει πάντα να υπάρχει κάτι περισσότερο, γιατί όλα συγκρίνονται με κάτι άλλο.

Όμως, μαθαίνοντας να ζεις με σύγκριση μαθαίνεις να πιστεύεις ότι πρέπει να βρίσκεσαι κάπου αλλού από όπου κι αν είσαι τώρα, να κάνεις κάτι διαφορετικό από αυτό που κάνεις.

Όταν αφήνεις, απλά επι-τρέπεις: στρέφεις την προσοχή αλλού, ανατρέπεται η αυτόματη πορεία της σκέψης που είναι προγραμματισμένη να γραπώνεται από όσα θεωρεί γνωστά και ασφαλή.

Ο προγραμματισμός ίσως σου λέει πως επιτρέπεις σε κάτι έξω από σένα να παραμείνει 'ατελές'. Στην πραγματικότητα, δεν μπορείς να επιτρέψεις κάτι τέτοιο, γιατί αυτό είναι ήδη ό,τι είναι — και αυτό δεν το ορίζεις εσύ.

Επιτρέπεις στον εαυτό σου να νιώσει άβολα με το ότι κάτι δεν είναι όπως θα το ήθελε το κομμάτι σου που προσπαθεί να ελέγχει το αποτέλεσμα, να διαμορφώνει συνεχώς τα πράγματα. Στη μια όψη του, αυτό είναι πολύτιμο και χρήσιμο, από την άλλη όμως είναι άκαμπτο, γραμμικό, χωρίς χώρο για έκπληξη ή αλλαγή στη διαδρομή του.

Ανατρέπεσαι και ανανεώνεσαι όσο μαθαίνεις να συμβιώνεις με πράγματα στα οποία αντιστέκεσαι ή σε βγάζουν από το καθιερωμένο: αυτά για τα οποία λες ‘αποκλείεται’, ‘δεν μπορεί’ ή ‘δεν μπορώ’, πράγματα που νιώθεις πολύ μακριά απο σένα αλλά όχι ξένα, απλά ανοίκεια ή διαφορετικά από συνήθειές σου. Όταν δίνεις χώρο και χρόνο για δημιουργία, δίνεις χώρο και χρόνο στο να υπάρχει το "δεν ξέρω"- η μια όψη για το άγνωστο είναι το τρομακτικό, η άλλη το μαγικό, η πιθανότητα και η δυνατότητα για όλα.

Στο τέλος, αναπτύσσεται μέσα από εσένα κάτι που αποκτά τη δική του μορφή — κάτι που χρειάζεσαι.

Όσο το τρέφεις, τόσο εμφανίζεται —
ακριβώς όταν το χρειάζεσαι.

Τέλη Οκτώβρη, ή αλλιώς η επο

Τέλη Οκτώβρη, ή αλλιώς η εποχή που νοσταλγώ κάπως τα καλοκαιρινά βράδια με τη μυρωδιά της νερατζιάς. Κυρίως, όμως, η εποχή που αρχίζω να θυμάμαι ξανά την απόλαυση του να ξεφουρνίζω κέικ, μπισκότα κ.λπ., με άρωμα πορτοκάλι, πορτοκάλι-κανέλα, και πάει λέγοντας (και μυρίζοντας).

Γυρνώντας πρόσφατα από τη λαϊκή με 3-4 πορτοκάλια, έλεγα πως θα ετοίμαζα τα προσωπικά αγαπημένα μου μπισκότα με κακάο, φουντούκι και πορτοκάλι (προφανώς και αυτό είναι πάσα να αναζητήσεις και τούτη τη συνταγή). Έλα όμως που περνάω φάση "κρέμα αντί σοκολάτα" ή απλώς "όχι σοκολάτα". Άλλο που τα μπισκότα πασπαλίστηκαν με λίγο κακάο-απλώς για τη τσαχπινιά.

Κατέληξαν, λοιπόν σε μαλακά μπισκότα πορτοκάλι, με μικρά τραγανά κρίτσι στην κάθε μπουκιά από τους σπόρους chia και ένα ελαφρύ άρωμα βανίλιας. Εδώ που τα λέμε, αυτό το κρίτσι από τον σπόρο chia και μπορεί και θα σου κάτσει στο δόντι. Αλλά δεν θα σε νοιάξει- ε, κι όταν το αγνοείς, είναι απόδειξη πως η μπουκιά αξίζει.

Για να γλυκάνουν χρησιμοποιήθηκαν χουρμάδες και μία μπανάνα. Ένα μπλέντερ, ένα μπολ, και περίπου 20-25 λεπτά συνολικά. Μπισκότα πορτοκάλι της ανεμελιάς, δηλαδή. Είναι τρόπος ζωής να μην απομακρυνόμαστε πολύ από την αίσθηση της καλοκαιρινής βραδιάς, τι όχι;

Μαλακά πορτοκαλομπίσκοτα, η συνταγή στο theeudemonia.com.

breakfasts under the sun, hot coffees, cream on cr

breakfasts under the sun, hot coffees, cream on crispy buttered bread, tickets to places, the smells of home, furry friends, moments that capture that feeling, play, colorful meals, the scent of books, moments of 'I don’t mind letting you down'—everything along these lines.

© Copyright 2024 - All Rights Reserved. Δημιουργήθηκε από τον Παναγιώτη Σακαλάκη.