Τελευταία σκεφτόμουν όλη αυτή την άγνοια που έχουμε γύρω από το πώς καταλήγει μια τροφή από τη γη στο πιάτο μας. Σκέφτομαι τη δική μου και τις επόμενες γενιές, που μεγαλώσαμε χωρίς να έχουμε ιδέα από βασικά πράγματα και στα σχολικά μας χρόνια δεν ήρθαμε σε επαφή με τη φύση με τέτοιο τρόπο που να συνειδητοποιούμε τη σύνδεση μαζί της σε πρακτικό, καθημερινό επίπεδο και με πιάνει ως και τρόμος-πόσο έξω από τη ζωή είναι η εκπαίδευση, πόσα στερούμαστε για εμάς μην γνωρίζοντας όλα εκείνα που έχουν να κάνουν με εμάς.
Από το τι μορφή έχει ένα φυτό, πώς είναι τα φύλλα του, τα αρώματά του, οι χυμοί του, ως και τα στάδια της επεξεργασίας που περνά για να φτάσει γενικά το οτιδήποτε καταναλώνεται ως εμάς: η λίπανση, το άλεσμα, η λεύκανση, η παστερίωση, η κατάψυξη, η συσκευασία κλπ.
Κάποιες απαραίτητες και χωρίς ιδιαίτερες επιδράσεις στην θρεπτική αξία του προϊόντος (π.χ. παστερίωση γάλακτος), άλλες αμφιλεγόμενες, και άλλες ως και επικίνδυνες ελλείψει μέτρου ή γνώσεων. Διότι η επεξεργασία είναι μια αναγκαία διαδικασία, κάπως θα πρέπει να φτάσει το οτιδήποτε στα ράφια των σούπερ μάρκετ και εν τέλει στα σπίτια μας. Έλα όμως που αυτή η διαδικασία μολύνεται από την βία που ασκεί ο σύγχρονος άνθρωπος στη φύση και εν τέλει στον εαυτό του.
Κάτι απλό, παλιά το ψωμί προετοιμαζόταν με τις ώρες, η ζύμωση θέλει χρόνο. Τώρα δεν υπάρχει χρόνος, πρέπει να γίνει γρήγορα, να καταναλωθεί γρήγορα, να έρθει κέρδος γρήγορα. Μια φούσκα το ψωμί, μια φούσκα και ο τρόπος ζωής που εκπροσωπεί. Αλλεργίες, δυσανεξίες, μόδες, δαιμονοποιήσεις τροφών και συστατικών, γλουτένη ή όχι γλουτένη και για ποιον; Μήπως όχι μόνο για αυτούς με κοιλιοκάκη, μήπως για όλους, μήπως είναι κακιά τελικά αυτή η γλουτένη.
Και να σου η βιομηχανία του gluten free, να και το vegan, άλλης φιλοσοφίας βέβαια που δεν θα θίξω εδώ, ωστόσο και τα δύο με επεξεργασίες καμιά φορά χειρότερες και από αυτές που -υποτίθεται-αποφεύγουν. Εξισώνονται πολλές φορές με το υγιεινό παρόλα αυτά. Υπάρχουν οι νόμοι του εμπορίου, υπάρχουν όμως και οι νόμοι της φύσης. Και η φύση έχει τους δικούς της ρυθμούς και φύση και τροφή είναι ένα. Υγιεινό είναι ό,τι είναι φυσικό και ό,τι υπόκειται σε επεξεργασία με σεβασμό, αγάπη και συνείδηση. Θερίζουμε ό,τι σπέρνουμε, παντού και πάντα.