Γεια σου Σωκράτη! Πες μας λίγα λόγια για σένα, με τι ασχολείσαι;
Καλησπέρα, είμαι καθηγητής Φυσικής Αγωγής και Σύμβουλος Νευρογλωσσικού Προγραμματισμού. Αυτό σημαίνει ότι η καθημερινά βοηθάω τους ανθρώπους είτε μέσω της φυσικής κατάστασης και της προπόνησης είτε μέσω συνεδριών συμβουλευτικής που ως στόχο έχουν την επίτευξη προσωπικών στόχων και την επίλυση συγκρούσεων.
Στην ιστοσελίδα σου αναφέρεις πως “τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι δεν χρειάζονται μια απλή προπόνηση, αλλά εξατομικευμένη καθοδήγηση και συμβουλευτική.” Πώς το αντιλαμβάνεσαι αυτό και ποια είναι 2-3 βασικά στοιχεία που το διαχωρίζουν από μια πιο παραδοσιακή καθοδήγηση και διαδικασία;
Γενικά από την εμπειρία μου έχω παρατηρήσει ότι οι άνθρωποι δεν έρχονται καθαρά μόνο για τη σωματική τους άσκηση άλλα μπορεί να επιζητούν και έναν συναισθηματικό συντονισμό είτε το καταλαβαίνουν είτε όχι.
Μια καθαρά σωματική διαδικασια θα περιλάμβανε μόνο την προπονητική καθώς και συμβουλές γύρω από το σωματικό στόχο. Κάτι που μπορεί να το διαχωρίζει από αυτό που κανω ειναι πως όταν με προσεγγίσει κάποι@ συνήθως τ@ν προτρέπω να κάνουμε ένα πρώτο ραντεβού για να γίνει μια αξιολόγηση.
Σε αυτό το ραντεβού έχω την ευκαιρία να τ@ν γνωρίσω καλύτερα τόσο σωματικά αλλά ακούω και το τρόπο με τον οποίο μιλάει, αυτό που τ@ν προβληματίζει και τι εννοεί πίσω από αυτά που λέει. Έτσι μετά μπορώ να προτείνω όχι μόνο ένα προπονητικό πρόγραμμα που χρειάζεται το σώμα τ@ αλλά και κάποιες συνεδρίες κατά τις οποίες μπορούμε να δούμε μαζί μπλοκαρίσματα που μπορεί να τ@ν δυσκολεύουν και να τ@ν εμποδίζουν να πετύχει αυτά που θέλει.
“Knowing yourself is the beginning of all wisdom.” Aristotle – Θα αξιοποιήσω άλλη μία φράση που συναντά κάποιος στην ιστοσελίδα σου, για να ρωτήσω το εξής: Πώς συμβάλλει η άσκηση στην αυτογνωσία; Ποιοι άλλοι τρόποι συμβάλλουν σε αυτό κατά τη γνώμη σου και με ποιο τρόπο συνδέονται (αν συνδέονται) με την άσκηση;
Πολύ ωραία ερώτηση! Αγαπώ τη διαδικασία να μαθαίνω για τον εαυτό μου καινούρια στοιχεία. Η αυτογνωσία στον τομέα τον δικό μου ξεκινάει με την αξιολόγηση. Οποιαδήποτε αξιολόγηση και όχι απαραίτητα τη δική μου. Όταν λέμε αξιολόγηση εννοούμε την καταγραφή δεδομένων για τον εαυτό μας.
Δηλαδή σε ένα σωματικό επίπεδο μαθαίνω τον εαυτό μου καλύτερα όταν μετρήσω και γνωρίσω κάποια χαρακτηριστικά του. Κάποια παραδείγματα (από τα πιο απλά έως τα πιο σύνθετα) μπορεί να βοηθήσουν λίγο καλύτερα στην κατανόηση των παραπάνω:
- Όταν μετράω το σωματικό μου βάρος και λίπος μαθαίνω για τη σωματική μου σύσταση
- Όταν μετράω την ευλυγισία μου μαθαίνω ποιοί μυς στο σώμα μου είναι σφιχτοί
- Όταν μετράω την ευκαμψία μιας άρθρωσης μαθαίνω το εύρος της κίνησης που έχει
- Όταν κάνω αιματολογικές εξετάσεις μαθαίνω αν έχω έλλειψη σε κάποιο στοιχείο βιοχημικά.
- Όταν δω το ιστορικό των τραυματισμών μου σε συνδυασμό με κάτι που σωματικά με περιορίζει μαθαίνω το σώμα μου καλύτερα
Μαθαίνοντας λοιπόν τον εαυτό μου σωματικά μπορώ να έχω επίγνωση για τα προτερήματα και τις αδυναμίες που έχει το σώμα μου σε μια χρονική περίοδο και να επιλέξω το κατάλληλο πρόγραμμα γυμναστικής.
Αντίστοιχα με παρόμοιο τρόπο υπάρχουν αρκετές διαδρομές προς την αυτογνωσία αρκεί κάποι@ να έχει τη διάθεση να κάνει κάτι τέτοιο.
Η τέχνη όπως το θέατρο, ο κινηματογράφος, τα βιβλία, η μουσική και οποιασδήποτε μορφή τέχνης που μπορεί να συγκινήσει και να προβληματίσει πιστεύω είναι ένας όμορφος τρόπος. Οι συνεδρίες συμβουλευτικής, ψυχοθεραπείας και κάθε είδους ατομικής ή ομαδικής θεραπείας μπορούν να οδηγήσουν προς την αυτογνωσία. Γενικά για να μην μακρηγορήσω υπάρχουν πάρα πολύ τρόποι με τους οποίους κάποι@ μπορεί να μάθει περισσότερα στοιχεία για τον εαυτό τ@ αρκεί να έχει την απαραίτητη περιέργεια.
Τώρα στην ερώτηση αν οι υπόλοιποι τρόποι που οδηγούν στην αυτογνωσία σχετίζονται με την άσκηση θα σου πω το εξής. Πιστεύω πως όλα όσα κάνουμε καθημερινά συνδέονται το ένα με το αλλο. Δηλαδή στην καθημερινότητα ένας άνθρωπος θα πάει στη δουλειά του, η οποία τις πιο πολλές φορές δεν σχετίζεται με τη φιλοσοφία και κουλτουρα ζωής που έχει και αυτό συνεχίζεται και στις υπόλοιπες δραστηριότητες του (μια από αυτές είναι και η άσκηση) που μπορεί να μην συνάδουν με αυτό που χρειάζεται πραγματικά . Όμως όσο γνωρίζει κάποιος καλύτερα τον εαυτό του καταλαβαίνει ότι όλα αυτα τα στοιχεία χρειάζεται να κοιτάξουν προς την ίδια κατεύθυνση. Αν η φιλοσοφία ζωής που έχω συνάδει με το είδος και τον τρόπο που θα γυμναστώ, με τον τρόπο που θα κάνω τη διατροφή μου, με τον τρόπο που θα επιλέξω να ψυχαγωγηθώ και αν είναι εφικτό με τον τρόπο εργασίας μου, τότε υπάρχει συνοχή μεταξύ του εσωτερικού και εξωτερικού μου κόσμου.
Πες μας λίγα λόγια για τις υπηρεσίες που προσφέρεις. Ποια από αυτές θα πρότεινες σε κάποιον που θα ήθελε να ξεκινήσει, αλλά δεν έχει ιδέα πώς;
Οι υπηρεσίες που προσφέρω αυτή την περίοδο είναι 3.
Κάποιος ο οποίος θα ήθελε να συνεργαστεί μαζί μου θα του πρότεινα να ξεκινήσει με μία αξιολόγηση σώματος. Η αξιολόγηση σώματος αποτελείται από διάφορα ανθρωπομετρικά τεστ τα οποία μας δίνουνε πληροφορίες σχετικά με την σωματική σύσταση την ευκαμψία, τη στάση του σώματος αλλά και πολλά άλλα. Είναι μία βασική διαδικασία που απο εκεί ξεκινάω τη συνεργασία μου με κάποι@. Έχοντας τα αποτελέσματα της αξιολόγησης μπορώ να συμβουλεύσω κάποι@ για το τι χρειάζεται να κάνει ή να βγάλουμε ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα πάνω στους στόχους τ@ ασκούμεν@.
Κι έτσι περνάμε στη δεύτερη υπηρεσία που είναι η διαδικασία της προπόνησης. Με βάση τα αποτελέσματα της αξιολόγησης θέτουμε έναν ρεαλιστικό και εφικτό στόχο με τ@ ασκούμεν@ και εργαζόμαστε για να τον πετύχουμε τουλάχιστον 3 μήνες μέχρι την επόμενη επαναξιολόγηση. Η προπόνηση μπορεί να γίνει με τη μορφή personal training ή online personal training αν βρίσκεται μακριά αλλιώς υπάρχει και το προπονητικό πλάνο στο οποίο εγώ σχεδιάζω το πρόγραμμα και ο/η ασκούμεν@ το εκτελεί στο δικό τ@ χρόνο μέσω μιας εφαρμογής. Τα καλύτερα αποτελέσματα βέβαια τα έχουν άνθρωποι που κάνουν και τα δύο. Δηλαδή κάνουμε και μαζί προπόνηση άλλα εργάζονται και μόνοι τους στο σπίτι ή σε κάποιο γυμναστήριο.
Και τέλος η τρίτη υπηρεσία που παρέχω είναι αυτή τη συμβουλευτικής. Η συμβουλευτική μπορεί να αφορά καθαρά το αθλητικό κομμάτι καθώς οι ασκούμενοι κατά τη διάρκεια μιας προσπάθειας χρειάζονται μια καθοδήγηση και τον τρόπο να υπερβούν τα εμπόδια που συναντούν. Από κει και πέρα όμως υπάρχει και η συμβουλευτική για επίτευξη άλλων στόχων ή τη διαχείριση του στρες και εσωτερικών συγκρούσεων.
Προκλήσεις και μπλοκαρίσματα που παρατηρείς σε ασκούμενους. Ποιες είναι οι πιο συχνές; Ποια πιστεύεις ότι είναι μια σημαντική, κοινή πεποίθηση που μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτά;
Ανάλογα από ποιο επίπεδο ξεκινάει κάποιος στην προσπάθεια του. Οι προκλήσεις καταρχάς είναι σαν τα σταυροδρόμια. Κάθε φορά που είναι να αλλάξουμε επίπεδο και να βελτιωθούμε συναντάμε ένα σταυροδρόμι στο οποίο θα πρέπει να πάρουμε μια απόφαση πρώτα εσωτερικά και μετά εξωτερικά. Αυτό είναι αρκετά δύσκολο καθώς κάθε απόφαση έχει το κόστος της το οποίο προσπαθούμε να το αποφύγουμε με κάθε τρόπο.
Η μεγαλύτερη πρόκληση για κάποιον αρχάριο είναι η συνέπεια. Δηλαδή να μπορέσει να βάλει τον εαυτό του σε μία διαδικασία να εργαστεί σε ένα βάθος χρόνου και να είναι συνεπής απέναντι στο εαυτό του. Είτε είναι μία είτε δύο φορές την εβδομάδα το δύσκολο είναι να το κρατήσει σταθερό.
Καθώς ανεβαίνουμε έχουμε τους ασκούμενους που έχουν κατακτήσει καποια συνέπεια για 3-4 μηνες. Εκεί η πρόκληση είναι κάποιος να αρχίσει να κάνει γενικότερα αλλαγές σε συνήθειές τ@ όπως η διατροφή, ο ύπνος και ο γενικότερος δραστήριος τρόπος ζωής.
Συνήθως κάποι@ θέλει γρήγορα αποτελέσματα με δύο ώρες στην εβδομάδα. Αυτό όμως που χρειάζεται να καταλάβει είναι πως δεν είναι μόνο οι δύο ώρες στο γυμναστήριο αλλά και διάφορες άλλες συνήθειες εκτός γυμναστηρίου που θα πρέπει να αλλάξει για να μπορέσει να δει μία καλύτερη ευεξία και σαφώς τα αποτελέσματα στο σώμα τ@.
Όσο ανεβαίνουμε επίπεδο αλλάζουν και οι προκλήσεις. Ένας ασκούμενος μέτρου επιπέδου ο οποίος αφιερώνει τρεις και τέσσερις μέρες στην εβδομάδα στο σώμα του χρειάζεται να κάνει πιο συγκεκριμένο το στόχο τ@ και τι χρειάζεται. Εδώ η αξιολόγηση είναι απολύτως απαραίτητη για να μπορούμε να βρούμε με ακρίβεια αυτό που χρειάζεται το σώμα με σκοπό να μην σπαταλάει χρόνο δεξιά και αριστερά. Είναι αρκετά σύνηθες οι άνθρωποι να κάνουνε πάρα πολλές δραστηριότητες καθημερινά αλλά να μην καταλήγουν και πουθενά. Ξέρεις μας δυσκολεύει αρκετά η επικέντρωση. Και εκεί έρχεται και η σημασία του στόχου. Για παράδειγμα κάποι@ μπορεί να κάνει λίγο Cross Training, λίγο πιλάτες, λίγο γιόγκα, λίγο ενδυνάμωση και λίγο τρέξιμο. Θα μου πεις κακό είναι αυτό; Φυσικά και όχι.
Άλλα χρειάζεται να είμαστε συνειδητοί. Αυτός ο άνθρωπος έχει κερδίσει ένα βασικό επίπεδο φυσικής κατάστασης και ευεξίας και πολύς κόσμος δεν φτάνει ούτε εκεί όμως τα κάνει όλα από λίγο και αυτό δεν αρκεί για να βελτιωθεί κάπου συγκεκριμένα.
Συνήθως εγώ λέω ότι αν αυτός ο τρόπος ζωής σε γεμίζει και σε κάνει χαρούμενο τότε συνέχισε να το κάνεις. Άν όμως θέλεις να βελτιωθείς σε έναν τομέα πιο συγκεκριμένα μπορεί να χρειάζεται να επικεντρωθείς λίγο περισσότερο σε κάτι από όλα αυτά. Σε κάθε μας επιλογή κάτι κερδίζουμε κάτι χάνουμε.
Και τέλος ένας ασκούμενος ο οποίος θέλει να προπονείται 5 και 6 φορές τη βδομάδα έχει διαφορετικές δυσκολίες. Συνήθως εκεί κάποιος έχει κατακτήσει αρκετά τι συνέπεια, έχει κατακτήσει τον σωστό τρόπο διατροφής, και ίσως μία επικέντρωση στο σωστό προπονητικό πλάνο. Εκεί νομίζω αρχίζει μία δύσκολη πρόκληση που έχει να κάνει με την διαχείριση της ενέργειας. Κατά πρώτον έχει αρκετή ενέργεια μέσα στη βδομάδα ώστε κάθε φορά να φτάνει στο 100% των δυνατοτήτων του; Δεν μπορούμε όλοι να διαχειριστούμε την προπόνηση στα όρια μας το ίδιο αποτελεσματικά. Επίσης μία ατασθαλλία ή ένα ξενύχτι μπορεί να κοστίσει ενεργειακά πολύ περισσότερο σε κάποιον που κάθε μέρα χρειάζεται να είναι σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο.
Οπότε προκύπτει και το θέμα της διαχείρισης της κόπωσης πού μπορεί να επηρεάσει το νευρικό σύστημα και τη διάθεση. Αλλά ζητήματα είναι η ισορροπία μεταξύ σώματος και ψυχής καθώς όσο περισσότερο χρόνο αφιερώνει κάποι@ στο σώμα τ@ υπάρχει η πιθανότητα να τον στερεί από κάπου αλλού. Και φυσικά την διαχείριση της επιτυχίας όπως για παράδειγμα τι γίνεται όταν φτάσω το στόχο μου; Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που βρίσκουν τη γυμναστική ως τρόπο εκτόνωσης και ως ένα μέσο για να μην ηρεμούν ποτέ κυνηγώντας συνεχόμενα μία καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους με έναν όχι τόσο υγιή τρόπο. Οπότε αν φύγει από το κάδρο αυτή η εικόνα του εαυτού μας που θέλαμε να πετύχουμε τότε τί κάνουμε; Και όπως έγραψε και ο ποιητής Καβάφης: “Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.”
Τώρα όσον αναφορά τις πεποιθήσεις νομίζω ότι όλοι μας (και φυσικά βάζω και τον εαυτό μου μέσα) έχουμε αρκετές οι οποίες μας δυσκολεύουν καθημερινά.
Μία κοινή λανθασμένη πεποίθηση είναι πως όλο αυτή η προσπάθεια γύρω από την άσκηση και την υγεία είναι ένας απίστευτος γολγοθάς ο οποίος δεν έχει τέρμα και πως κάποιος πρέπει να σπρώχνει και την πέτρα που είχε ο Σίσυφος στην αρχαιότητα. Δεν χρειάζεται να είναι έτσι.
Μία άλλη λανθασμένη πεποίθηση και οφείλεται σε έλλειψη γνώσης είναι πως κάποι@ μπορεί να αντισταθμίσει μία κακή ποιότητα ζωής τιμωρώντας τον εαυτό του με πολλές ώρες στο γυμναστήριο κάνοντας γυμναστική. Δηλαδή το να περάσει ο/η ασκούμεμεν@ πάρα πολλές ώρες σε ένα γυμναστήριο δεν πρόκειται να αντισταθεί σε αυτό που έφαγε ή ήπιε χθες. Εκεί ίσως ο κόσμος μπερδεύει τις ενοχές που έχει με μια λανθασμένη πεποίθηση πως αν ταλαιπωρηθεί πολύ θα έρθει ίσως εξιλέωση. Το σώμα δεν λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο.
Τι είναι αυτό που μας κάνει ‘κλικ’ όταν πρόκειται για αλλαγή τρόπου ζωής; Πιστεύεις ότι είναι κάτι προσωπικό ή μπορεί να έρθει απέξω; Σε κάθε περίπτωση, τι είναι αυτό που κυρίως το επηρεάζει;
Πιστεύω πως ως άνθρωποι που ζούμε σε μια υπερκαταναλωτική κοινωνία δεν έχουμε τα αντανακλαστικά να αντιληφθούμε αυτά που μας λέει ο εαυτός μας και το σώμα μας. Συνήθως οι άνθρωποι που βλέπω για να αντιληφθούν ότι κάτι δεν πάει καλά και να αλλάξουν τρόπος ζωής χρειάζεται να φτάσουν στα άκρα όπως είναι το πνευματικό burn out ή ένας τραυματικό γεγονός στους ίδιους ή σε κοντινούς ανθρώπους. Από τη μια θα πω δυστυχώς καθώς χρειάζεται κάποιος να βιώσει κάτι επίπονο και από την άλλη θα πω ευτυχώς γιατί πολλές φορές αυτό είναι ένα σημείο αναφοράς για να αλλάξει κάποιος πορεία και να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής του. Τώρα αυτό το γεγονός μπορεί να είναι κάτι εξωτερικό όπως είπαμε ή κάτι εσωτερικό όπως κάποια συναισθήματα που μας δυσκολεύουν ή μία κρίση πανικού για παράδειγμα.
Νομίζω το επηρεάζουν πολλά αλλά ο πιο βασικός παράγοντας είναι ικανότητά μας να ακούμε τον εαυτό μας για να μπορούμε να κρατάμε μία ισορροπία μεταξύ σώματος, συναισθημάτων και πνεύματος.
Υπάρχουν πολλά είδη άσκησης και αυτό πολλές φορές μπορεί να είναι αποτρεπτικό για κάποιον αρχάριο ή να τον μπερδεύει. Ποια είναι κάποια είδη άσκησης που θεωρείς πιο ‘ολοκληρωμένα’ και ποια συμβουλή θα έδινες για να βοηθήσεις κάποιον να επιλέξει;
Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιο είδος που τα συνδυάζει όλα. Ξέρω ότι τα διάφορα είδη προπόνησης έχουν διαφορετικά προτερήματα ανάλογα με το τι ψάχνει κάποι@ και ποιο είναι το ιστορικό τ@. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι και ούτε θέλουμε τα ίδια πράγματα. Άλλοι ζητούν μια ηρεμία μέσω της προπόνησης και άλλοι ζητούν εκτόνωση ενέργειας ή να χάσουν βάρος.
Για μένα το πιο βασικό κομμάτι είναι ο/η ασκούμεν@ να μπορεί να κατανοήσει το τί χρειάζεται το σώμα τ@. Δηλαδή να προπονηθεί σε αυτό που του λείπει και όχι σε αυτό που του αρέσει. Αν αυτά τα δύο μπορούν να συνδυαστούν τότε ακόμα καλύτερα. Γι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντική η αρχική αξιολόγηση και η γνώση γύρω από το ανθρώπινο σώμα όπως είπαμε και πιο πριν.
Βάση αυτού λοιπόν καθοδηγώ τους ανθρώπους να προπονηθούν σε αυτό που χρειάζονται. Τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι που βλέπω εγώ τουλάχιστον χρειάζονται ενδυνάμωση σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος για την ανάπτυξη της μυϊκής μάζας και την επαρκή στήριξη της σπονδυλικής στήλης.
Θα ήθελα να πούμε λίγα λόγια για το τραύμα που μπορεί να προκύψει στον αθλητικό χώρο, είτε ως προς επαγγελματίες αθλητές είτε προς ερασιτέχνες. Η ίδια π.χ. έχω γίνει μάρτυρας σε χονδροφοβικά σχόλια. Ποιες είναι κάποιες προβληματικές συμπεριφορές που έχεις παρατηρήσει ως επαγγελματίας σε συναδέλφους σου και ποια είναι κάποια θεσμικά ή άλλου είδους κενά που εντοπίζεις όσον αφορά την πρόληψη ή τη θεραπεία τέτοιων περιστατικών;
Νομίζω αν δούμε τη ρίζα του προβλήματος δεν έχει να κάνει με τον χώρο της γυμναστικής αλλά με το πώς επιλέγουμε να ζούμε ως κοινωνία. Καθώς αφιερώνουμε άπειρες ώρες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης βλέποντας τέλειους ανθρώπους με τέλειες αναλογίες οι οποίοι παραδόξως είναι και ευτυχισμένοι ή τουλάχιστον έτσι δείχνουν αυτό κατευθείαν μας οδηγεί στο να έχουμε κάποια στάνταρ γύρω από την εξωτερική εμφάνιση. Άλλο ένα σημείο στο οποίο δείχνει πόσο τραυματισμένη είναι η κοινωνία.
Στην προσπάθεια μας να πάρουμε αποδοχή μέσω των likes παραβλέπουμε το γεγονός ότι κάτι μας λείπει συναισθηματικά και συνήθως προέρχεται από τον τρόπο που μεγαλώσαμε και όλα αυτά που δεν πήραμε. Όταν λοιπόν η πλειοψηφία της κοινωνίας κινείται με μία τέτοια κουλτούρα τότε το οτιδήποτε το οποίο παρεκκλίνει από αυτή την κατεύθυνση γίνεται ευθέως δακτυλοδεικτούμενο. Και φυσικά στον χώρο της γυμναστικής είναι άμεσα αντιληπτό καθώς έχει να κάνει με την εξωτερική εμφάνιση. Επίσης οι περισσότεροι συνάδελφοί μου προέρχονται από το χώρο του αθλητισμού και του πρωταθλητισμού οπότε είναι αρκετά δύσκολο για ορισμένους αν δεν έχουν αυτή την κουλτούρα που είπαμε προηγουμένως να κατανοήσουν τη διαφορετικότητα και να μην είναι περισσότερο επικριτικοί με κάποιους που δεν έχουν μία αντίστοιχη αθλητική εμφάνιση.
Νομίζω πάντως η βάση του βρίσκεται στο φόβο. Και θα δώσω ένα άλλο παράδειγμα:
Ξέρεις το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε ένα στρατιωτικό σώμα. Είχα την τύχη να υπηρετήσω στις Ειδικές Δυνάμεις στο τμήμα των αλεξιπτωτιστών και να υπάρχω και εκπαιδευτής. Συνήθως οι άνθρωποι που σε εκπαιδεύουν σου φωνάζουν σχεδόν όλη μέρα. Αυτό έχει μια λογική καθώς σε προετοιμάζουν να πέσεις από ένα αεροπλάνο. Δεν φωνάζουν όλοι όμως το ίδιο σε όλους. Συνήθως οι εκπαιδευτές πού είναι συναισθηματικά ανώριμοι βρίσκουν τους πιο αδύναμους, τους πιο ευάλωτους και τους πιο εύσωμους για να τους φωνάξουν λίγο παραπάνω.
Αυτό νομίζω έχει την εξήγησή του και συνδέεται με την παραπάνω ερώτηση.
Οι άνθρωποι αυτοί δεν αποδέχονται μέσα τους αυτές τις ποιότητες όπως το να είσαι πιο αισθηματικός, πιο ευαίσθητος και ίσως λίγο λιγότερο σκληρός και δυναμικός. Οπότε με τον ίδιο τρόπο που δεν το αποδέχονται μέσα τους έτσι δεν το αποδέχονται και σε κανέναν άλλον.
Νομίζω με έναν ίδιο τρόπο λειτουργεί και η κοινωνία μας που έχει ως βάση το φθόνο για αυτά που δεν μας αρέσουν στον εαυτό μας και τα προβάλουμε πάνω σε άλλους. Νομίζω η λύση ξεκινάει από την ατομική θεραπεία και συναισθηματική ωριμότητα ως κοινωνία.
Περίγραψέ μας σε λίγα λόγια μια εικόνα με ένα αγαπημένο σου σκηνικό άθλησης, είσαι σε εσωτερικό χώρο ή στη φύση; Είσαι σε ομάδα ή αθλείσαι μόνος; Α! Πρόθεσε σε αυτό και ένα αγαπημένο γεύμα/σνακ πριν και μετά την άσκηση.
Χμμ ωραία ερώτηση! Έχω προπονηθεί πολλά χρόνια μόνος οπότε δεν θα πω ότι είναι το ιδανικό για μένα σε αυτή την περίοδο.
Από καθημερινή προπόνηση θα επιλέξω την ενδυνάμωση με βάρη και αντιστάσεις. Το σώμα μου νιώθει καλά σε αυτό.
Αν μιλάμε για ένα σκηνικό άθλησης στο οποίο διασκεδάζω κιόλας θα επιλέξω το Beach Volley. Το ιδανικό σκηνικό είναι να βρίσκομαι σε κάποια παραλία που έχει γήπεδο, να είμαι με καλή παρέα ή φίλους και να μπορούμε να παίζουμε και να ευχαριστιόμαστε το άθλημα λίγο πριν δύσει ο ήλιος. Για μένα δεν υπάρχει καλύτερο. Αγαπημένο μεταπροπονητικό γεύμα είναι ένα παγωμένο smoothie με γιαούρτι, raspberries και μπανάνα.
